In het onderzoek richt Keizer zich op hoe anorexiapatiënten het eigen lichaam ervaren. Het is een bekend gegeven dat patiënten met anorexia denken dat ze dik zijn. Maar de onrealistische beleving van het lichaam gaat verder dan dat. Keizer toont in haar proefschrift aan dat de patiënten aanrakingen als groter ervaren. Daarnaast blijkt dat patiënten zich onbewust dikker bewegen dan dat ze eigenlijk zijn. Met de resultaten van het onderzoek wil Keizer bijdragen aan het beter begrijpen van anorexia nervosa.

Groter voelen

Keizer heeft in haar proefschrift de lichaamsbeleving vanuit een neuropsychologische invalshoek onderzocht. Ze heeft een aantal taken ontwikkeld waarmee gemeten kan worden in hoeverre anorexiapatiënten verschillen van gezonde vrouwen. Uit die studie kwam naar voren dat patiënten de aanrakingen op hun huid als groter ervaren dan dat die in werkelijkheid is. Alsof hun huid opgerekt of opgeblazen is.

Groter bewegen

Patiënten met anorexia nervosa blijken zich ook dikker te bewegen dan dat ze eigenlijk zijn, concludeert Keizer. Uit het onderzoek bleek namelijk dat patiënten onbewust hun lichaam al draaiden voor poortjes waar ze makkelijk rechtuit doorheen konden. De dikkere lichaamsbeleving lijkt dus bij anorexiapatiënten ernstiger dan verwacht.

Therapie

Anorexia is moeilijk te behandelen. Na het volgen van therapieën blijven gevoelens van te dik zijn vaak bestaan. Daardoor is er een grote kans op terugval. Volgens Keizer ontbreekt het de patiënten aan een realistische kijk op hun werkelijke lichaamsomvang. Om de patiënten dat in te laten zien stelt ze een nieuwe vorm van therapie voor. Daarbij ervaren patiënten hun daadwerkelijke lichaamsomvang. Bijvoorbeeld als patiënten door een smalle opening blijken te passen, terwijl ze ervoor dachten klem te komen zitten. Zo blijkt de patiënt echt dunner te zijn dan verwacht.

Simone van Iperen