Lars en Yvette dragen nog steeds het ouderlijk gezag. Beide ouders hebben meerdere malen verzoeken ingediend bij de rechtbank over de omgangsregeling. Ze worden het niet eens. De rechter heeft daarom ouders opgelegd om deel te nemen aan het programma dat wordt aangeboden door het omgangshuis. (Een omgangshuis is een veilige plaats voor kinderen om na een echtscheiding de andere ouder te ontmoeten als de ouders het niet eens kunnen worden over een bezoekregeling.)

Sinds afgelopen week bellen Lars en Yvette elke dag naar hun jeugdzorgwerker. Lars vertelt aan de telefoon dat hij zich zorgen maakt over de opvoedsituatie van zijn kinderen bij Yvette. Hij signaleert dat de kinderen in vieze en te kleine kleren lopen. De kinderen vertellen aan hun vader dat hun moeder hen slaat. Lars geeft aan niet meer tot enige communicatie te kunnen komen met Yvette. Zelfs tijdens het halen en brengen van de kinderen ontstaan er fikse ruzies tussen Lars en Yvette.

Yvette geeft aan de kinderen niet meer naar Lars toe te willen brengen. Ze maakt zich zorgen over zijn opvoeding. De kinderen mogen niets, er zijn strenge regels en ze kunnen niet wennen aan de nieuwe vriendin van Lars. Daarnaast zegt Yvette veel aanwijzingen te hebben van dat Lars de kinderen seksueel misbruikt.

Een aantal dagen geleden is er een zorgmelding binnengekomen van de politie. Tijdens het halen en brengen van de kinderen, is er een ruzie ontstaan, waarna Yvette heeft geduwd en Lars heeft geslagen. Vanwege deze zorgwekkende, nieuwe situatie is de jeugdzorgwerker meteen in gesprek gegaan met beide ouders, apart. Gesprekken samen voeren is niet mogelijk.

De ruzie tussen Lars en Yvette speelt al langere tijd, ongeveer sinds vier maanden na hun scheiding. Zowel het aantal e-mails als telefoontjes van Lars en Yvette naar hun jeugdzorgwerker neemt toe. Bovendien worden de zorgen die zowel Lars als Yvette uiten over de opvoedsituatie bij de ander, steeds groter.

Naarmate de jeugdzorgwerker langer bij deze zaak betrokken is, wordt de jeugdzorgwerker ook gebeld door verschillende familieleden en kennissen van beide ouders. Zo belt de moeder van Lars om te vertellen dat Yvette Borderline heeft. Ook de broer van Yvette heeft gebeld: hij is er van overtuigd dat Lars een narcist is en autistische trekjes heeft.

De basisschool waar Stanley en Lieve en heengaan, ziet wel veranderingen in gedrag bij beide kinderen, maar heeft geen direct zorgen.

Wat is de beste manier om als professional in deze casus te handelen, zonder voorbij te gaan aan de feiten en aan de verwijten van de ouders?