Normstelling bij huiselijk geweld
Het blijkt moeilijk te zijn om bij huiselijk geweld een norm te stellen en te interveniëren, in het bijzonder bij volwassenen. Ook blijkt uit onderzoek dat er verschillend gedacht wordt over wat grensoverschrijdend is en wat niet. Begrippen zoals huiselijk geweld, (ex-)partnergeweld, seksuele intimidatie en seksueel misbruik blijken rekbaar te zijn. Er is sprake van bagatellisering; niet al het geweld telt (even zwaar).
Negentig procent van de Nederlanders is het erover eens dat geweld binnen een relatie onaanvaardbaar is. Maar wanneer men concrete situaties krijgt voorgelegd vindt 29 procent het gebruik van geweld tegen de partner onder bepaalde omstandigheden acceptabel. Dat geldt ook voor jongeren. Onder hen is er een relatief hoge tolerantie voor partnergeweld, vooral voor seksueel geweld. In gesprek met professionals uit de praktijk is een veelgehoorde uitspraak: ‘Wie zijn wij om er iets van te vinden?’ Zeker als het om volwassenen gaat. En: ‘Hoe maak je het bespreekbaar, zonder dat de deur meteen voor je dichtgaat?’ Of: ‘Hoe behoud ik het vertrouwen van de cliënt?’ De universaliteit van mensenrechten maakt echter dat wij allen een verantwoordelijkheid hebben voor elkaar en dus ook voor bescherming tegen.
