De Inspectie Jeugdzorg meldt dit in een persbericht.

In  2011 deed Integraal Toezicht Jeugdzaken (ITJ), waar verschillende inspecties bij betrokken zijn, onderzoek bij de gemeenten Amersfoort, Assen, Hoorn, Leiden en Nijmegen naar de hulpverlening aan gezinnen met geringe sociale redzaamheid. Strakke regie, goede samenwerking van alle partijen – van hulpverlening tot schuldsanering en van zorg tot huisvesting – integrale benadering van het hele gezin, indien nodig langdurige begeleiding en monitoring en geleidelijke overgang naar eigen redzaamheid zijn trefwoorden van een werkende aanpak.

Combinatie van problemen
Gezinnen met geringe sociale redzaamheid zijn zelf niet goed in staat om adequate hulp te organiseren voor de problemen waarmee ze worden geconfronteerd. Het gaat dan vaak om een combinatie van problemen met een complex en hardnekkig karakter, zoals werkloosheid, schulden, ziekte en/of verslaving, huisvestings- en  opvoedproblemen, huiselijk geweld e.d. Kinderen die in deze gezinnen opgroeien lopen risico’s ten aanzien van een gezonde en veilige ontwikkeling.

Toetsingskader
ITJ heeft een toetsingskader ontwikkeld, dat in het najaar van 2011 werd getest in de eerder genoemde gemeenten die met de integrale hulp aan deze gezinnen al een eind op weg zijn.
Lokale partijen – en met de naderende decentralisatie van de jeugdzorg, in het bijzonder de gemeenten – kunnen het kader gebruiken bij het vormgeven van de zorg en ondersteuning voor gezinnen met geringe sociale redzaamheid.

Kenmerken van een werkende aanpak zijn volgens de inspectie:

-    Integrale aanpak: de problemen van het hele gezin worden aangepakt, niet alleen die van de ouders of de kinderen en de problemen worden in sa-menhang bekeken;
-    Strakke regie: één persoon heeft de regie van alle hulpverlening aan het gezin; dit kan een gezinscoach zijn of een ‘regisseur’;
-    Goede samenwerking van alle partijen: alle betrokken partijen die actief zijn in het gezin stemmen acties met elkaar af en delen informatie met elkaar;
-    Langdurige begeleiding en monitoring: indien nodig moet de hulp langdurig(er) kunnen zijn. Ook na afronding van de hulpverlening blijft het gezin in beeld, omdat de mogelijkheid bestaat dat zij opnieuw in de problemen raken;
-    Overgang naar zelfredzaamheid: het gezin wordt rechtstreeks betrokken bij de (keuzes in de) hulpverlening  en gestimuleerd om geleidelijk zelf weer de zaken op de rails te zetten en te houden.

Naar aanleiding van het onderzoek heeft ITJ op deze website een themabericht uitgebracht met de achtergronden van het onderzoek en interviews.
Op de website www.jeugdinspecties.nl staan de vijf gemeentelijke rapportages (nota’s van bevindingen).

Bron: Inspectie Jeugdzorg