Tamara Bouius merkte dat een cliënt met een licht verstandelijke beperking weliswaar gemotiveerd was voor de reguliere cognitieve gedragtherapie, maar herhaaldelijk zijn afspraken niet nakwam en een zorgmijder werd. Toen daarom de therapie dreigde te stoppen, vertelde hij de bezoeken erg spannend te vinden. Hij stelde zijn therapeute voor om samen met haar hond te gaan wandelen. Tamara herinnert zich: ‘Het was voor mij gebruikelijk de gesprekken aan tafel te voeren. Maar dat werkt niet voor iedereen. Sinds we naar buiten gaan en ik de hond meeneem, merk ik dat cliënten met meer verhalen komen. Het lopen helpt om met elkaar in gesprek te komen. Je onderneemt samen een activiteit en hoeft elkaar niet aan te kijken. Th erapie met inzet van een dier/hond is bovendien ongedwongen, want de directe aandacht is verlegd naar het dier. Die combinatie van werken met een dier werkt niet alleen stressverlagend, maar het opdoen van directe ervaringen versterkt het leerelement.’ 

Bestel het fysieke nummer hier.