Op 13 oktober 2019, vandaag precies 3 jaar geleden, vroeg Israel van Dorsten een kroegbaas om de politie te bellen. In zijn boek geeft hij aan dat hij behoefte had aan inhoudelijk contact zonder meteen een traject in te hoeven gaan. Eerder zocht hij al contact met de politie, Veilig Thuis en De Wolden.

Nadat hij in op zijn eerste (anonieme) melding geen reactie ontving van de politie, maakte Israel nog een melding, waarna hij gevraagd werd het algemene nummer te bellen. Bellen en berichten versturen was echter niet makkelijk op de boerderij, omdat zijn vader elke stap controleerde.

Ook de poging om hulp te krijgen van Veilig Thuis liep spaak. De organisatie vroeg hem om een fysieke afspraak te maken, iets wat niet mogelijk was voor Israel. Veilig Thuis verwees hem vervolgens door naar De Wolden, een welzijnscentrum, maar een telefonisch gesprek tussen het centrum en Israel kwam niet tot stand, omdat de vader van Israel zijn mobiel kapot had gemaakt. 

Uiteindelijk weet Israel via een kroegbaas van een lokaal café de politie in te lichten over de situatie. Een paar dagen na zijn ontsnapping valt de politie de boerderij binnen. In zijn boek schrijft Israel dat hij zich genegeerd en ongehoord voelde door de hulpinstanties. 

Israel van Dorsten en zijn broers en zussen zijn jarenlang slachtoffer geweest van intieme terreur (dwingende controle). Op het 9e Jaarcongres Huiselijk Geweld vertelt Israel samen met zijn broer Edino wat intieme terreur voor hen betekende en wat de consequenties zijn voor hun toekomstig leven. Meer informatie over dit congres vind je op www.huiselijkgeweldcongres.nl.

Bron: NU.nl