Voor de cliënt betekent het onder andere minder maatwerk en minder keuzevrijheid wat betreft de zorgverlener. Het is één van de maatregelen die de hiervoor speciaal aangestelde projectwethouder Bert Frings (GroenLinks) onderzoekt om de kosten voor Wmo en Jeugdzorg terug te dringen. In de toekomst is het mogelijk dat er om jongeren beter te bereiken geëxperimenteerd gaat worden met dergelijke voorzieningen bij onderwijsinstellingen.

Flinke klus
Het is een ‘flinke klus’, vinden Frings en zijn ambtenaren. ‘We krijgen minder geld van het Rijk, maar het aantal aanmeldingen voor zorg blijft stijgen,' vertelt de wethouder. 'Hierdoor is het vernieuwen van het stelsel nog niet goed van de grond gekomen. We hebben in Nijmegen te maken met een overconcentratie van cliënten voor beschermd wonen. Veel kinderen die uit "verblijf" komen en 18 jaar worden, stromen door naar beschermd wonen. Dat is juist het moment om te kijken of ze zelfstandig kunnen worden.'

Eigen bijdrage lager
Volgens Frings maken veel mensen bewust gebruik van zorg binnen het gemeentelijke domein, omdat de eigen bijdrage dan een stuk lager is. 'Daardoor blijven mensen langer thuis wonen dan goed is, omdat beschermd of beschut wonen ze meer gaat kosten. Daarnaast zien we tot onze grote schrik dat zeventig procent van de zorgindicaties afgegeven wordt door huisartsen, voogden of rechters. Als zij bepalen, moet de gemeente doen wat ze opgedragen krijgt en gewoon betalen. Wat betreft de Jeugdzorg zijn we één van meer dan 250 gemeentes in Nederland met een tekort.’

Gebiedsgericht
Het basisteam, dat de ‘schotten’ tussen de verschillende takken van hulpverlening moet wegnemen, moet leiden tot ‘creatievere, normalere oplossingen in samenspraak met inwoners’. ‘We willen nadrukkelijk gebiedsgericht gaan werken,’ vertelt Frings. ‘Daar waar de voorzieningen nodig zijn, moeten ze komen. Dichtbij. Het basisteam kan veel meer zelf ondersteunen in plaats van toeleiden naar zorg. Het gevolg is dan als het goed is dat er veel minder zorginkoop hoeft plaats te vinden. Het automatisme "vraag is zorg" kan niet blijven bestaan.’

Minder keuzevrijheid
In dit systeem krijgt de cliënt dan een algemene voorziening en geen maatwerkvoorziening. Frings: ‘In zo’n basisteam zitten een aantal professionals die hetzelfde kunstje kunnen. De keuzevrijheid gaat hem dan zitten in de poppetjes die in het basisteam in de wijkwerken, en niet meer in de keuze voor bepaalde organisaties.’

Op langere termijn overweegt Frings of het inzetten op ‘vindplaatsen’ een goed alternatief zou zijn voor Jeugdzorg: ‘Kinderen bereik je tot hun twaalfde in de wijk, maar daarna gaan ze naar andere scholen, waar ze een groot deel van de tijd zijn. Daar zijn de problemen ook goed terug te vinden. Zo is het ROC een van de grootste vindplaatsen van problematiek. Daar zit nu één GGD-arts. Daar kunnen de noodzakelijke verwijzers komen te zitten.’ In Enschede is de gehele Jeugdzorg al naar de scholen verplaatst.
Bron: www.RN7.nl