Een groep enthousiaste wijkbewoners organiseert een grote buurtactiviteit. De woningcorporatie en de gemeente stimuleren bewonersinitiatieven en doen dit onder andere door budget beschikbaar te stellen. De wijkbewoners waren in het verleden gewend dat de buurtcoach projectleider was van hun activiteit. De bewoners gaven uitvoering aan de activiteit, en de boekhouding werd gedaan door de administratie van de toenmalige welzijninstelling, in samenwerking met de buurtcoach. Maar nu kan de huidige welzijnsinstelling niet meer voldoen aan de wens van deze wijkbewoners om het beschikbare budget te beheren, omdat daar de capaciteit niet meer voor is binnen de kaders van Welzijn Nieuwe Stijl.

De gemeente verwacht nu dat burgers zoveel mogelijk zelfstandig hun eigen activiteiten organiseren en roept ook de burgers op om zich in te zetten met hun eigen talent voor wijk/medebewoners. De buurtcoach stimuleert hen daartoe en ondersteunt bij het aanvragen van een vergunning , een begroting te controleren en de deels de public relations te verzorgen. De andere zaken willen de bewoners zelfstandig uitvoeren.

Een groot deel van de kosten kan door de gemeente rechtsreeks aan de leverancier, die nodig is voor de activiteit, worden betaald. Er blijft een restbedrag over van 900 euro. De wijkbewoners vragen aan de buurtcoach of het resterende bedrag op hun rekening kan worden gestort, zodat zij de rest van de rekeningen kunnen betalen. Vooraf hebben zij aangegeven waar zij dit openstaande bedrag voor gaan gebruiken. De buurtcoach spreekt af met de bewoners dat zij zich na afloop van de activiteit verantwoorden door middel van bonnetjes en facturen.

De activiteit is succesvol verlopen. De buurtcoach maakt de wijkbewoners er meerdere malen op attent dat de woningcorporatie en de gemeente vragen om een financiële verantwoording. De wijkbewoners beloven dit zelf met de woningcorporatie/gemeente op te pakken. Vervolgens krijgt de buurtcoach bericht van de woningcorporatie dat de financiële afhandeling nog niet heeft plaatsgevonden. Hij meldt dit aan de wijkbewoners. Deze laten aan de woningcorporatie weten dat de buurtcoach voor de facturen verantwoordelijk is. De bal wordt zo een paar keer overgespeeld tussen woningbouwvereniging, wijkbewoners en buurtcoach, maar de 900 euro is tot op heden niet verantwoord noch aan de buurtcoach noch aan de gemeente & woningcorporatie.

De buurtcoach heeft twijfels over de besteding van de 900 euro, en schat de kans dat er nog bonnen op tafel komen zeer klein in. De gemeente en woningcorporatie eisen inmiddels een verantwoording en kloppen in navolging van de wijkbewoners ook bij de buurtcoach aan.

Wat moet de buurtcoach doen? Hoe gaat de gemeente nu om met wijkbewoners die een budget krijgen? Tot hoever strekt de verantwoordelijkheid en hoe kan deze burger aangesproken worden op zijn verantwoordelijkheid en de consequenties hiervan. Wie is in de toekomst nu écht eindverantwoordelijk voor budget? 

Wat denk jij? Laat een reactie achter om jouw mening te geven.

In het laatste nummer van SoziO vind je de reactie van Dorien Brouwer, die werkzaam is als manager bij welzijnsorganisatie Stuw (stichting welzijn en maatschappelijke ondersteuning)